ΕΛΕΓΕΙΑ ΤΗΣ ΕΙΚΟΝΑΣ

ALÍ CHUMACERO

ΕΛΕΓΕΙΑ ΤΗΣ ΕΙΚΟΝΑΣ

Θα πω πως σ’ έχασα χωρίς να το ξέρω.

Ήταν η καρδιά μου τού χεριού σου σινιάλο,

το συντριμμένο βλέμμα σαν κλείνεις τα μάτια,

ο έντρομος αντίλαλος της τελευταίας λέξης

όπως εβούλιαζε σε δάκρυα μέσα και σε κλάματα.

Με αποκοίμιζε νεκρικό ένα χάδι

ν’ ανασαίνω το δέρμα σου σαν μακρά απουσία,

και στην απελπισία μου άκουγα

αυτή την πνοή που σε παράσερνε,

ανυπεράσπιστη, στης σιωπής τα νερά να σε ρίξει.

Τώρα την άπειρη συλλογιέμαι

τρυφερότητά σου, σαν καθάριο άσμα της αυγής

στην αύρα που έπεσε απ’ το σώμα σου,

και σ’ εκείνους τους βόγγους που μ’ αφήνανε μόνο μου

πλάι σου, σαν προαίσθημα,

ταξιδευτής νά ’μαι εγώ και στη μελαγχολία σου μέσα.

Το διάστημα ρωτάω, τον αέρα ακούω

και τη φωνή απαντάω μονάχα του θρήνου σου

σε μια γλώσσα ολέθρια που κυλά να χυθεί στο αφτί μου.

Όμως ακόμα κι αν είσαι άτονη τέφρα

ή η αιώνια ταξιδιώτισσα που όλο φεύγει, αναχωρεί,

εγώ επιμένω να λέω: «Εικόνα μου είσαι –

στους αιώνες των αιώνων χαμένη».

Μετάφραση: Γιώργος Κεντρωτής.