Ω ΦΙΛΕ ΣΙΩΠΗΛΕ ΤΩΝ ΠΑΜΠΛΗΘΩΝ ΠΕΡΑΤΩΝ

RAINER MARIA RILKE

[Ω ΦΙΛΕ ΣΙΩΠΗΛΕ ΤΩΝ ΠΑΜΠΛΗΘΩΝ ΠΕΡΑΤΩΝ]

Ω φίλε σιωπηλέ των παμπληθών περάτων, πιάσε

να νιώσεις πόσο η ανάσα σου τον χώρο μεγαλώνει

κι άλλο. Άσε εκεί, στο ζοφερό καμπαναριό, ναι, άσε

ξανά ήχος ν’ ακουστεί. Ό,τι τρώγοντάς σε επιβιώνει

με τούτη την τροφή θα γίνει δύναμη, εξουσία.

Μπαινόβγαινε στη μεταμόρφωση έτσι όπως είναι.

Για σένα η πιο οδυνηρή ποιά είναι η εμπειρία;

Κι αν το να πίνεις σού ’ναι πια πικρό, οίνος τότε γίνε!

Στην άμετρην ετούτη νύχτα (ποιός να τη μετρήσει;…)

αλκή στο σταυροδρόμι των αισθήσεών σου, ωραίο

νά ’σαι αίσθημα, όπως συναντιούνται αποκόσμως ή με

αλλοκοτιά. Κι αν ό,τι χθόνιο σ’ έχει λησμονήσει,

στης γης τα χώματα τ’ ακίνητα πες τούτο: ρέω.

Μα και στα γρήγορα νερά απευθύνσου και πες: είμαι.

Μετάφραση: Γιώργος Κεντρωτής.