JORGE LUIS BORGES
Η
ΝΥΧΤΑ ΤΟΥ ΑΪ-ΓΙΑΝΝΙΟΥ
Το
ανελέητο λιόγερμα που λάμπει κι άλλο
με
το σπαθί του υψωμένο ετσάκισε τις αποστάσεις.
Σαν
θαμνότοπος είναι γλυκιά-γλυκιά η νύχτα.
Και
κατακόκκινοι τριζοβολούν
οι
στρόβιλοι απ’ τις απότομες φωτιές ολούθε·
ξύλα
θυσιασμένα
ματώνουνε
ψηλά μες στης φωτιάς τις γλώσσες,
σημαία
ζωντανή, θεότυφλη έπαρση.
Ο
ίσκιος μένει ατάραχος, σαν τόπος άλλος, μακρινός·
κι
οι δρόμοι σήμερα θυμίζουν
κάμπος
ότι κάποτε υπήρξαν.
Όλη
την άγια νύχτα η μοναξιά προσεύχεται
με
το ροζάριό της
που
είναι φτιαγμένο από σκόρπια γύρω αστέρια.
Μετάφραση:
Γιώργος Κεντρωτής.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου