ΤΩΡΑ ΑΦΟΥΓΚΡΑΣΟΥ, ΝΙΩΣΕ ΕΔΩ ΤΑ ΠΡΩΤΑ ΔΙΚΡΑΝΑ…

RAINER MARIA RILKE

[ΤΩΡΑ ΑΦΟΥΓΚΡΑΣΟΥ, ΝΙΩΣΕ ΕΔΩ ΤΑ ΠΡΩΤΑ ΔΙΚΡΑΝΑ…]

Τώρα αφουγκράσου, νιώσε εδώ τα πρώτα δίκρανα στη δίνη

των έργων· άκου τον ανθρώπινο ρυθμό, όπως έχει νεύσει

και πάλι στη συγκρατημένη σιγαλιά και στη γαλήνη

του χώματος της άνοιξης που θά ’ρθει. Με όλη του τη γεύση

το Ερχόμενο εμφανίζεται μπροστά σου. Και σου φαίνεται ότι

το τακτικά ήδη Εληλυθός σ’ εσέ ξανάρχεται με χάρη

σαν νέο. Πάντα το περίμενες και πάντα το αιχμαλώτι-

ζες, μα ποτέ σου δεν το επήρες. Μόνο εκείνο σ’ έχει πάρει.

Τα φύλλα απ’ τις βελανιδιές που ’χουν ξεχειμωνιάσει, πάλι

σου φαίνονται καφέ το βράδυ όποτε ρθεί – ναι, φαιά και άδεια.

Και μέσα τους τις αύρες νιώθεις να μιλούν η μια στην άλλη.

Ολόμαυροι είναι οι θάμνοι. Αλλά σωροί κοπριάς ωραία-ωραία

απλώνονται παντού σαν κορεσμένο μαύρο στα λιβάδια.

Και καθεμιά ώρα που περνάει, ολοένα γίνεται πιο νέα.

Μετάφραση: Γιώργος Κεντρωτής.