ΕΠΑΘΛΟ

JORGE LUIS BORGES

ΕΠΑΘΛΟ

Σαν κάποιον που περπατάει σε γιαλό
κι εκπλήσσεται απ’ τα μεγέθη της θάλασσας,
κατάφορτος με φως και με σπατάλη χώρου,

έτσι υπήρξα κι εγώ ο θεατής της ομορφιάς σου
όσο κρατούσε μια πολύ μεγάλη μέρα.
 
Το βράδυ είπαμε αντίο
και, αποκτώντας σιγά-σιγά τη μοναξιά,

όπως επέστρεφα από τον δρόμο

με τα πρόσωπα που ακόμα σε γνωρίζουν,
η ευτυχία μου σκοτείνιασε, εκεί που σκεφτόμουν
ότι από μια τέτοια ευγενή συλλογή αναμνήσεων
ζήτημα είναι να επιζήσουν μία ή δύο
για νά ’ναι στολίδια της ψυχής
στην αθανασία μέσα της τύχης της

εκεί που περπατάει.

Μετάφραση: Γιώργος Κεντρωτής.