ΤΟ ΣΥΜΠΑΝ ΤΟΥ ΧΟΡΟΥ

ALÍ CΗUMACERO

ΤΟ ΣΥΜΠΑΝ ΤΟΥ ΧΟΡΟΥ

Του αέρος πνεύματα κινεί, κάνει φωτιά

την εγγενή πραότητά του: το ψύχος

γίνεται κατάπληξη και η μαρμαρυγή

σε ώμους μουσικής μετάγεται. Κανείς

δεν ανασαίνει, κανείς δεν τρέφεται, και μόνο

των βλεμμάτων ο διαρκής κυματισμός

σαν μιας κόμης φωτίζει καταρράκτη.

Στο σαλόνι ολοφύρεται το μάρμαρο

ανακτώντας τις αισθήσεις του, θρηνεί

τέφρες το ποτάμι και σκεπάζει

όψεις και ενδύματα και υγρασίες.

Σώμα του γίγνεσθαι ή κορυφή

εν κινήσει, το επιτάφιό του

δεσπόζει του σκότους και αφήνει να πέσουνε

κατολισθήσεις, κύματα που δεν περιδινούνται.

Νεκρές από όνειδος, στο διάστημα

κοιμούνται οικογένειες, θλιμμένες

σαν ερωδιοί φυλακισμένοι

και νοσταλγεί η μοιχαλίδα

του ξένου σεντονιού το έλεος.

Κάτω από το φως, η χορεύτρια

κοιμάται και ονειρεύεται με εξαφανίσεις.

Μετάφραση: Γιώργος Κεντρωτής.