ANTONIO GAMONEDA
ΣΑ
ΒΟΥΝΟ ΣΤΗΝ ΠΛΑΤΗ
Σα
βουνό στην πλάτη ή σαν τραπεζομάχαιρο
κρύο
στην όψη μου, δώσ’ τη μου.
Δώσ’
μου τη νύχτα χωρίς κορυδαλλούς·
δίχως
ήχους, δίχως φύλλα και χωρίς τα βλέφαρά της.
Ακράγγιξα
τον έρωτα· και ακόμα πάλλεται
σαν
στήθος μες στα χέρια μου ή σα βέλασμα.
Δώσ’
μου ό,τι θά ’θελες· δώσ’ μου μια πέτρα,
έναν
ίσκιο, έν’ αστέρι γκρεμισμένο δώσ’ μου.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου