ALBERTO VANASCO
ΤΕΧΝΗ
ΠΟΙΗΤΙΚΗ
Αν
ποίημα δεν χρησιμεύει στο να επιβάλλει στων πραγμάτων το όνομα
άλλο
όνομα και στη σιωπή του άλλη σιωπή,
αν
δεν χρησιμεύει στο να σκίζει τη μέρα
στα
δυό της ημίση σαν δύο άλλες ημέρες απαστράπτουσες
και
στο να λέει στον καθένα
ό,τι
ο καθείς επιθυμεί ή έχει ανάγκη
ή
ό,τι ποτέ δεν έχει πει στον εαυτό του τον ίδιο.
Αν
το ποίημα δεν χρησιμεύει στο να μπαίνει ο φίλος ή η φίλη
μέσα
του σάμπως να μπαίνουν σε μεγάλο περιβόλι
και
να νιώθουν ότι αδειάζουνε σιγά-σιγά
του
κρασιού το κανάτι που κρατάνε στα χέρια τους
στις
ρίζες του χρόνου ή τη γεύση του θυμού
ή
το ότι αργούνε να έρθουν εφέτος τα κρύα.
Αν
το ποίημα δεν χρησιμεύει
στο
να του κλέβει τ’ όνειρο η σάρα και η μάρα
ή
στο να βοηθάει τον ύπνο των αθώων,
αν
είναι άχρηστο στον πόθο και στην έκπληξη,
στη
μνήμη ή στη λήθη.
Αν
το ποίημα δεν χρησιμεύει στο να δημιουργεί ό,τι ακούει
Κάποιος
φανατικός
Που
ο ποιητής τον κάνει να σωπάσει.
Μετάφραση:
Γιώργος Κεντρωτής.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου