ΤΟ ΑΛΕΤΡΙ

YVES BONNEFOY

ΤΟ ΑΛΕΤΡΙ

Η ώρα πέντε. Ακόμη χιόνι. Ακούω φωνές

Στη μπροστινή μεριά του κόσμου.

Έν’ αλέτρι

Σαν φεγγάρι στα τρία του τέταρτα

Λάμπει, αλλά το σκεπάζει

Η νύχτα με μια πιέτα χιονιού.

Του λοιπού αυτό το παιδί

Έχει όλο το σπίτι δικό του. Πάει

Απ’ τό ’να παράθυρο στ’ άλλο. Ζουλάει

Με το δάχτυλό του τα τζάμια. Και βλέπει

Σταγόνες ν’ ανθίζουν εκεί που σταματάει

Να σπρώχνει την ομίχλη

Στον ουρανό που πέφτει.

Μετάφραση: Γιώργος Κεντρωτής.