RAINER MARIA RILKE
[ΑΣ
ΜΗΝ ΕΠΑΙΡΕΣΘΕ ΟΙ ΚΡΙΤΕΣ…]
Ας
μην επαίρεσθε οι κριτές για το άχρηστο μαρτύριο ή μένος
και
για το σίδερο που απ’ τον λαιμό σας άλλο δεν σας πιάνει.
Καμιά
καρδιά, όχι, δεν υψώθηκε, επειδή ένας θελημένος
σπασμός
ευλάβειας ή οίκτου να μορφάζετε γλυκά σας κάνει.
Αυτά
που μες στων χρόνων την πορεία απόχτησε η αγχόνη
τα
δίνει πίσω, σαν παιδί που δώρα περσινά επιστρέφει
των
γενεθλίων του. Στην αγνή, ψηλή και ορθάνοιχτή μας γνέφει
καρδιά
ο θεός, που εντός μας θά ’μπαινε, ωσάν για ν’ αποθεώνει
αλλιώς την αληθή πραότητα. Θα ’ρχότανε με βία,
κραταιός,
θα λάμπανε τα νύχια του – θεός με όλα του τα σκεύη!
Και πιο πολύ από άνεμος σε
σίγουρα μεγάλα πλοία.
Μα
όχι πιο λίγο από απαλό, κρυφό όραμα προορισμένο
εντός
μας σιωπηλά να δρα, και σαν παιδί να μας κουρσεύει,
που
παίζει ανέμελα, από ατέρμονη ένωση όντας γεννημένο.
Μετάφραση:
Γιώργος Κεντρωτής.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου