Δευτέρα 25 Φεβρουαρίου 2019

Ο ΑΝΕΥ ΕΚΕΧΕΙΡΙΑΣ ΕΡΩΣ



ANTONIN ARTAUD


Ο ΑΝΕΥ ΕΚΕΧΕΙΡΙΑΣ ΕΡΩΣ

Αυτό το τρίγωνο νερού διψά να πάω
αυτός ο δρόμος ο άγραφος και δίχως ρότα
είναι, Κυρία, το σημάδι πρώτα-πρώτα
των καταρτιών σας στα νερά που κολυμπάω.

Και τα μηνύματα όλα των μακριών μαλλιών σας
με των χειλιών τον πυροβολισμό, το σμπάρο,
αυτή η μπουράσκα που με αρπάζει να σας πάρω
απ’ την ολκό που ανοίγεται των δυο ματιών σας.

Και τέλος η σκιά αυτή στην όχθη στα χορτάρια
όπου η ζωή έχει, και ο άνεμος, εκεχειρία
με τρομερούς αχούς που κάνουν τα θηρία
του πλήθους, σαν περνώ χτυπώντας τα ποδάρια.

Σ’ εσάς το βλέμμα το βλέμμα σαν σηκώνω οι ισορροπίες
χαλάνε αμέσως θά ’λεγες κι ο κόσμος τρέμει
και τα πυρά του έρωτα είναι σαν ανέμη
για της συζύγου σας τις κλώστινες θωπείες.



Μετάφραση: Γιώργος Κεντρωτής.

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου