ΙΟΥΝΙΟΣ 1968

JORGE LUIS BORGES

ΙΟΥΝΙΟΣ 1968

Στο χρυσαφωμένο σούρουπο
ή σε κάποια γαλήνη που το σύμβολό της
θα μπορούσε να είναι σούρουπο χρυσαφωμένο,
ο άνθρωπός μας εδώ τακτοποιεί τα βιβλία
στα ράφια που τα περιμένουνε
και νιώθει την περγαμηνή, το δέρμα, το πανί
και την ευχαρίστηση εκείνη που σου δίνει
η πρόβλεψη η κατακτημένη από τη συνήθεια
και η αποκατάσταση μιας κάποιας τάξης.
Ο Στήβενσον και ο άλλος Σκωτσέζος, ο Άντριου Λανγκ,
θα συνοψίσουν εδώ, με τρόπο μαγικό,
την αργόσυρτη συζήτηση που τους έκοψαν στη μέση
οι θάλασσες και ο θάνατος,
ο δε Ρέγιες είναι βέβαιο πως καθόλου δεν θα ενοχληθεί
απ’ τ’ ότι γειτονεύει με τον Πόπλιο Βιργίλιο Μάρωνα.
(Η τακτοποίηση βιβλιοθηκών είναι άσκηση
και εκτελείται με όση ηρεμία και σεμνότητα,
διακρίνει και της κριτικής την τέχνη.)
Ο άνθρωπός μας εδώ, που είναι τυφλός,
γνωρίζει ενδεχομένως ότι δεν θα μπορέσει να ξεκοκαλίσει
όλους τους όμορφους τόμους που πιάνει στα χέρια του,
και ότι αυτό δεν θα τον βοηθήσει καθόλου να γράψει
το βιβλίο που θα τον δικαιολογήσει στους άλλους,
αλλά το σούρουπο, που ίσως και νά ’ναι χρυσαφωμένο,
χαμογελάει για την αλλόκοτή του ειμαρμένη
και νιώθει την παράξενη εκείνη ευτυχία που μας δίνουν
τα παλιά και αγαπημένα μας πράγματα.

Μετάφραση: Γιώργος Κεντρωτής.