ΕΚΕΙΝΕΣ ΕΚΕΙ ΟΙ ΛΕΞΕΙΣ

ΠΑΝΤΕΛΗΣ ΛΑΖΑΡΙΔΗΣ

ΕΚΕΙΝΕΣ ΕΚΕΙ ΟΙ ΛΕΞΕΙΣ

Ένας φίλος, που ξανασμίξαμε πρόσφατα
τώρα που και οι δυο έχουμε γίνει γέροι,
ήταν φτυστός, μου έμοιαζε· απαράλλακτος!
αλλά δεν τον γνώρισα.
Μου έδωκε χέρι-χέρι, έτσι, είπε, για ενημέρωση,
ένα είδος επικοινωνίας επιζητώντας δηλαδή,
σκόρπιες ψηφίδες καμωμένες από κάτι σαν πηλό,
από υλικό εύπλαστο πολύ εν πάση περιπτώσει,
που ήταν όμως μειλίχιος.
ο λόγος του όμως όχι μειλίχιος.

Είπε πως ήταν συναγμένες οι ψηφίδες απ' το δρόμο,
το διόρθωσε όμως έπειτα και είπε: από τη διαδρομή.
Δυο φούχτες κι αν ήταν, εκείνο εκεί το απόθεμα.
Φορτώθηκα προσωπικά όλη τη συσκευασία και
σ' ένα κουτί αρχείου το έβαλα, με περιτύλιγμα
κάτι που να ταιριάζει μ' εκείνες εκεί τις λίγες λέξεις.
Το χτύπησα προσεκτικά στο πληκτρολόγιο με το Word
και τ;o 'δωκα σε φίλους.
Να το έχουνε.

Από το βιβλίο: Παντελής Λαζαρίδης, «Σαρκάσματα», Εκδόσεις Γαβριηλίδης, Αθήνα 2018, σελ. 13.