ΝΤΡΟΠΗ ΚΙ ΑΛΗΘΕΙΑ

ΠΑΝΑΓΗΣ ΑΝΤΩΝΟΠΟΥΛΟΣ

ΝΤΡΟΠΗ ΚΙ ΑΛΗΘΕΙΑ 

Μέχρι να βγει η ψυχή μου, θ’ αγωνίζομαι

για του ναυτίλου τ’ αρμυρό το μετερίζι!

Όσο να πάψει, από κόλια να υβρίζομαι

και κάποια ποίηση, αισχρή, με στιγματίζει!

Φίλες και φίλοι, αναγνώστες των καιρών

σας (ε)γοήτευσαν λεπτόπτιλοι σε σμήνη

αποτυπώματα ανθρώπων νοσηρών

μα στίγμα, λερωσιά, στον ναύτη έχει μείνει!

Κάπου σας χάιδεψε, στη ράχη ένα φτερό

τρισάθλιου καρχαρία που πιλοτάρει!

Μα το δικό μας στέρνο, τ’ ακριβό

Gulf Stream και Kuroshio, έχει μαρκάρει!!

Κάποτε εις το παρελθόν, ο Γιάννης ο Μαρής

σε μια του «έντεχνη» φθηνή μυθιστορία

έγραψε απροκάλυπτα, [στο στέκι της Χοντρής

σύχναζαν αποβράσματα και ναυτικοί απ’ τα πλοία]!

Και στην απολογία του, κλήθηκε για να πει

πώς ταύτισε καθάρματα, με έντιμους ναυτίλους

απάντησε : «κύριε πρόεδρε, το λέει ο ποιητής»

αυτός τους κάρφωσε μαθές, με τους δικούς του ήλους!!

Τέλος «δεινό» μα ξάστερο, μην τα πολυλογώ

και κάποιοι βαρεθήκατε, ίσως και να μ’ ακούτε!

Για «ποίηση» ευπώλητη, εγώ λογοδοτώ!

Ούτε θα κρύψω την ντροπή, και την αλήθεια ούτε!!!!

16 / 2 / 18