ΣΚΑΣΙΜΑΤΑ

CÉSAR CANTONI

ΣΚΑΣΙΜΑΤΑ

«Σκάσιμο», σύμφωνα με το αυστηρό
ακαδημαϊκό λεξικό,
είναι, στην πρώτη του σημασία,
ρωγμή παρατηρούμενη σε πράγμα στερεό.

Έτσι ελέγχουμε και διαπιστώνουμε
ότι υπάρχουν ρωγμές στο χώμα,
στα αρχαία τείχη,
στις ράχες των βιβλίων και των τετραδίων.

Το λεξικό αναγνωρίζει
ότι το εν λόγω λήμμα
χρησιμοποιείται
και μεταφορικά,
κι έτσι επιτρέπεται να μιλάμε
για ρωγμές στην ψυχή,
στις εμπορικές συμφωνίες,
στην πίστη κάποιου ενοριακού εφημερίου με χαρακτήρα ασθενή.

Κυριολεκτικές ή μεταφορικές οι ρωγμές,
το αναμφισβήτητο ωστόσο είναι ότι
προκύπτουν ως καρπός εύθραυστης ύπαρξης,
με προδιάθεση για κατάγματα και λυγμούς κρουνηδόν.

Εδώ, για να μην το παρατραβάμε σε μάκρος,
έχουμε και τη δική μας ρωγμή,

την τόσο συνήθη στην καθομιλούμενη γλώσσα μας:
από τη μια μεριά της είναι οι πολιτισμός,
και από την άλλη η βαρβαρότητα.

Λες και θα μπορούσαμε, ακριβώς, να πούμε
ποιοί είναι οι βάρβαροι και ποιοί είναι οι πολιτισμένοι,
και ωσάν τα εγκλήματα των μεν
να είναι λιγότερο σεβαστά και πιο φρικτά
από αυτά των δε!

Μετάφραση: Γιώργος Κεντρωτής.

************************************

GRIETAS

«Grieta», según el riguroso
diccionario académico,
es, en su primera acepción,
una hendidura en una cosa sólida.

Así, podemos comprobar
que hay grietas en la tierra,
en los muros antiguos,
en las tapas de libros y cuadernos.

El diccionario reconoce
que el vocablo en cuestión
puede usarse también
de modo figurado,
por lo que es lícito hablar
de grietas en el alma,
en los acuerdos mercantiles,
en la fe de algún párroco débil de carácter.

Literales o metafóricas,
lo indiscutible es que las grietas
son fruto de una existencia quebradiza,
predispuesta a fracturas y desgarramientos.

Aquí, sin ir más lejos,
tenemos nuestra grieta vernácula:
de un lado, la civilización,
del otro, la barbarie.

¡Como si alguien pudiera decir
quiénes son los bárbaros, quiénes los civilizados,
como si los crímenes de éstos
fueran más respetables, menos hórridos
que los de aquéllos!