Ο ΝΑΠΟΛΕΩΝ ΞΕΡΟΥΜΕ ΥΠΗΡΞΕ ΜΕΓΑΣ ΑΥΤΟΚΡΑΤΩΡ

CÉSAR CANTONI

Ο ΝΑΠΟΛΕΩΝ ΞΕΡΟΥΜΕ ΥΠΗΡΞΕ ΜΕΓΑΣ ΑΥΤΟΚΡΑΤΩΡ

Ο Ναπολέων ξέρουμε υπήρξε μέγας αυτοκράτωρ
και στρατηλάτης ανυπέρβλητος· δεν ξέρουμε, ωστόσο,

η αντίδρασή του ποιά ήταν
μπροστά σ’ ένα ποντίκι που ’δε απρόβλεπτα.

Ούτε ξέρουμε αν υπέφερε από άπνοιες
ή αν εσκάλιζε με το δάχτυλο τη μύτη του.
Τις μασχάλες του πού να ξέρουμε αν τις έπλενε;

Ο άνθρωπος αυτός –μπαρουτοκαπνισμένος σε χίλιες μάχες–
είχε, τάχα, ποτέ του διάρροια; Τα σώβρακά του
τά ’χε, άραγε, ποτέ  λερώσει; Κι αν το είχε όντως κάνει,
νά ’χε, λες, σταθεί στο ύψος του ήρωα που βρίσκεται σε έκτακτη ανάγκη;

(Λίγο-πολύ ασήμαντες σίγουρα, αλλά υπάρχουν σελίδες όπου
η ιστορία ρίχνει ματιές διακριτικές μες στα συρτάρια,
για να μη βάλει –ακριβώς– τους ανδριάντες σε ντράβαλα.)

Θα μπορούσαμε επίσης ν’ αναρωτηθούμε:
το άστρο του ποιό αστρονομικό μπλακάουτ το έσβησε,
για να μη μπορέσει ουδέποτε να ανακάμψει από την ήττα
και, μόνος του και εξόριστος, να βλέπει με θλίψη τις μέρες του να τρέχουν
εν μέσω δικών του τρομερών και απαισίων κοιλοκοψιμάτων;

(«Καρκίνος του στομάχου», απεφάνθη ο ιατροδικαστής κατόπιν αυτοψίας,
στερώντας το πτώμα τόσο απ’ το φτενό του πέος –που αργότερα

θα εδημοπρατείτο– όσο και από ένα τμήμα του εντέρου

και δύο πλευρά και κάτι τούφες από τα μαλλιά του.)

Πού να βρίσκονταν, τότε, η έπαρσή του;… τα κανόνια του;
Και το πιο σημαντικό, στο τέλος-τέλος:
θα έχει ξυπνήσει εν ειρήνη εκτός του κόσμου τούτου;

Προς το παρόν ξέρουμε απλώς ότι το λείψανό του
σε σαρκοφάγο κείται υπερπολυτελή, στον Ναό των Απομάχων,
όπου, μετά το πέρας των επισήμων εγκωμίων,
οι μόνες αυτοκράτειρες είναι πια οι μύγες.

Μετάφραση: Γιώργος Κεντρωτής.