ΤΑ ΑΦΑΝΗ ΟΥΣΙΩΔΗ

ΓΙΑΝΝΗΣ ΡΙΤΣΟΣ

ΤΑ ΑΦΑΝΗ ΟΥΣΙΩΔΗ

Στο ίδιο θέμα επανέρχεται συχνά. Η επανάληψη

είναι ήδη μια αλλαγή. Κι άλλωστε οι λέξεις

ακολουθούν μια δική τους κατεύθυνση, πέρα απ’ τη θέλησή μας,

προς μυστικές ερωτικές πηγές. Και το μειλίχιο γερόντιο εκείνο

τρύπησε μια άγραφη σελίδα με το μικρό δάχτυλό του,

την έφερε κάτω απ’ τη λάμπα και ψιθύρισε χαμογελώντας:

εγώ ξέρω να βήχω και ν’ ακούω που βήχω.

               Καρλόβασι, 21.VIII.78

Από την ποιητική συλλογή: Αντικαταστάσεις (1978).

Από το βιβλίο: Γιάννης Ρίτσος, «Ποιήματα», τ. ΙΔ΄, Κέδρος, Αθήνα 2007, σελ. 136.