STÉPHANE MALLARMÉ
ΑΝΑΣΤΕΝΑΓΜΟΣ
Στο
μέτωπό σου, ω γαλήνια αδελφή μου, που ονειρεύεται όλο
ένα
φθινόπωρο με αγνό το ερύθημα, ω, και δίχως δόλο,
δες,
η ψυχή μου φτάνει· και στον πλάνητα ουρανό ανεβαίνει
του
αγγελικού σου βλέμματος· μελαγχολία ευθύς σημαίνει
σε
κήπο μ’ ένα σιντριβάνι που πετάει προς τη γλαυκότη –
προς
την ωχρή άμωμη γλαυκότητα την τρυφερή, όπου σκοτει-
νή
μια δεξαμενή θωρεί την άπειρη παραφορά της
και
αφήνει την πυρρή αγωνία μέσα στα νεκρά νερά της
στροβιλισμένα
φύλλα από τον άνεμο ομαδόν να φέρνει
και
πελιδνό τον ήλιο μι’ αχτιδογραμμή να ποδοσέρνει.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου