ΤΟ ΤΕΛΟΣ

D.H. LAWRENCE

ΤΟ ΤΕΛΟΣ

Αν μπορούσα να σ’ είχα βάλει στην καρδιά μου,

αλλά και αν μπορούσα να σ’ είχα μέσα μου τυλίξει,

πόσο, ω πόσο ευτυχισμένος θά ’μουν!

Ο χάρτης όμως τώρα της δικής μου μνήμης

και πάλι ξετυλίγεται μπροστά μου και δείχνει

όλη του ταξιδιού μας την πορεία ώς εδώ,

ώς το σημείο αυτό εδώ του χωρισμού μας.

Εσύ, αχ, ποτέ δεν ήσουν, ουδέποτε υπήρξες

κάποιος από τους εαυτούς σου, αγάπη μου, κάποια

από τις πολλές σου και διάφορες όψεις, που ποτέ μου δεν είδα!

Συνέχειας έρχονται μπροστά μου, συνέχεια φεύγουνε

κι εγώ όλο κλαίω γοερά για τις στιγμές εκείνες.

Αχ, αγάπη μου, τί ανατριχίλα, τί ρίγος απόψε για σένα –

και δεν μου μένει πια ελπίδα καμιά

να γιατρέψω τον πόνο, ούτε να σε ανταμείψω

για όλη τη ζωή σου που ήτανε γεμάτη πόθο και απελπισία.

Ένα κομμάτι, ομολογώ, του εαυτού μου πέθανε τούτο το βράδυ.

Μετάφραση: Γιώργος Κεντρωτής.