Ο ΝΕΑΡΟΣ ΙΕΡΕΑΣ

PAUL VALÉRY

Ο ΝΕΑΡΟΣ ΙΕΡΕΑΣ

Σε κήπον μοναστηρικό, κάτω απ’ τα κυπαρίσσια,
με μάτια αργά κι εκστατικά νέος κληρικός βαδίζει.
Κουράστη απ’ τους λειτουργικούς ψαλμούς, τις ερμηνείες,
και την γλαυκή της Κυριακής γαλήνη απολαμβάνει.

Ο αέρας γέμει από ευωδιές και σήμαντρα που ηχούνε!
Πλην στην καρδιά του ανακαλεί ο νέος του σεμινάριου,
τον βόμβο των λατινικών της χορωδίας ξεχνώντας,
ένα πολεμικό όνειρο, με άρματα που φρικιούνε…

Και, υψώνοντας τα χέρια του, πλασμένα γι’ αρτοφόριο,
ρομφαία βαριάν εγύρεψε, γιατί, του εφάνηκε, είδε
χρυσίζον το αίμα να κυλά, στη δύση, των Αγγέλων!

Εκεί να πάει, στον πράσινον ουρανό κολυμπώντας,
με Σεραφείμ φλογοθωράκωτα να πολεμήσει
την Κόλαση, με μια ρομφαία, κάτω απ’ τους ήχους κόρνου.

Μετάφραση: Άρης Δικταίος.

**************************

LE JEUNE PRÊTRE

Sous les calmes cyprès du jardin clérical,
Va le jeune homme noir aux yeux lents et magiques.
Lassé de l’exégèse et des mots liturgiques
Il savoure le bleu repos Dominical.

L’air est plein de parfums et de cloches sonnantes !…
Mais le Séminariste évoque dans son cœur
Oublieux du latin murmuré dans le Chœur
Un Rêve de bataille et d’armes frissonnantes…

… Et, se dressent ses mains faites pour l’ostensoir
Cherchant un glaive lourd ! Car il lui semble voir
Au couchant ruisseler le sang doré des Anges !

Là haut ! Il veut nageant dans le Ciel clair et vert
Parmi les Séraphins bardés de feux étranges,
Sonnant du cor, choquer le fer contre l’Enfer !