UMBERTO SABA
ΟΥΡΑΝΟΣ
Η Λίνα, η καλή, η υπέροχη,
ανοίγει τα παντζούρια διάπλατα να βλέπω έξω
τον ουρανό τον απέραντο.
ανοίγει τα παντζούρια διάπλατα να βλέπω έξω
τον ουρανό τον απέραντο.
Ξαπλωμένος εδώ ήρεμα, και όλο να σκέπτομαι
πως μάταια αγωνίστηκα, πως το τέλος όπου νά ’ναι κοντεύει,
και να μου αρέσει περισσότερο έτσι
πως μάταια αγωνίστηκα, πως το τέλος όπου νά ’ναι κοντεύει,
και να μου αρέσει περισσότερο έτσι
αυτός ο ουρανός, αυτά τα χελιδόνια,
αυτά τα σύννεφα. Και τίποτ’ άλλο δεν ζητάω.
Να καπνίζω μόνο
σιωπηλός την πίπα μου σαν γέρος
θαλασσόλυκος.
Να καπνίζω μόνο
σιωπηλός την πίπα μου σαν γέρος
θαλασσόλυκος.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου