Η ΓΕΝΝΗΣΗ ΤΗΣ ΑΦΡΟΔΙΤΗΣ

PAUL VALÉRY

Η ΓΕΝΝΗΣΗ ΤΗΣ ΑΦΡΟΔΙΤΗΣ

Απ’ τη βαθειά μητέρα του, ψυχρό, καπνολουσμένο,

στη θυελλόδαρτην ακτή, νά το κορμί που βγαίνει

στον ήλιο από τη θάλασσα, με σάρκα αρμυρισμένη,

κι απ’ τα διαμάντια του άγριου καιρού λευτερωμένο.

Ανθίζει το χαμόγελο στα μπράτσα τα λευκά,

στο λαβωμένον ώμο της βλέπει λαμπρό σμαράγδι,

της νοτισμένης Θέτιδας το ατίμητο πετράδι,

και της χαράσσει σύγκρυο η πλεξούδα στα πλευρά.

Το άσπρο χοχλάκι βρέχεται καθώς διαβαίνει εκείνη

αλαφρή, και θόρυβο βαθύ από τη δίψα χύνει,

των σκιρτημάτων τα φιλιά η άμμος ήπιε η αφράτη.

Όμως με χίλια αόριστα βλέμματα ή δολερά

με των κινδύνων αστραπές σμίγει το εύστροφο μάτι

χορό κυμάτων άπιστων, και τα φαιδρά νερά.

Μετάφραση: Νίκος Στρατάκης.

Από το βιβλίο: «Οι ποιηταί της Γαλλίας», εισαγωγή – μετάφραση Νίκος Στρατάκης, πρόλογος Ζαν Σαβάν, Αθήναι 1949 (πρώτη έκδοση 1931), σελ. 260.