Η ΕΠΙΘΥΜΙΑ

 

ÁLVARO MUTIS

 

Η ΕΠΙΘΥΜΙΑ

 

Πρέπει να επινοηθεί νέα μοναξιά για την επιθυμία. Μοναξιά απέραντη με κομψές ακτογραμμές, όπου θα εκτείνεται χαλαρά-χαλαρά ο βραχνός της επιθυμίας ήχος.

Ας ανοίξουμε πάλι τις φλέβες όλες της απόλαυσης. Να τιναχτούν τα ψηλά σιντριβάνια – καμία σημασία δεν έχει κατά πού.

Τίποτα δεν έχει γίνει ακόμα. Τότε που είχαμε κανά παλιοφόρεμα, κάποιος σταμάτησε στο δρόμο να σουλουπώσει το ρούχο του και όλοι σταμάτησαν πίσω του.

Ας συνεχίσουμε την πορεία.

Υπάρχουν κοίτες ξερές, όπου και εξαίσια νερά μπορούν να ταξιδέψουν ακόμα.
Θυμηθείτε τα κτήνη, για τα οποία μιλούσαμε.

Μπορούν να μας βοηθήσουν πριν είναι αργά και αρχίσει η φανφάρα να θολώνει τον ουρανό μ’ εκείνη τη στριγκή μουσική της.

 

Μετάφραση: Γιώργος Κεντρωτής.