MAX JACOB
ΦΙΛΟΣΟΦΙΚΗ ΑΝΑΔΡΟΜΗ ΣΕ ΑΥΤΟ ΠΟΥ ΔΕΝ ΥΠΑΡΧΕΙ ΠΙΑ
Παρερχομένης τῆς ἐφηβείας μπορεῖς μὲν νὰ γευθεῖς χαρές, ὄχι ὅμως πιὰ γητέματα καὶ μέθες. Νὰ κρύψεις τὶς τρύπες στὶς κάλτσες σου, τὴν καθεμιά τους μὲς τὶς ἄλλες! νὰ φοβᾶσαι μὴ χάσεις τὸ τρένο! νά ᾽χεις ἀκριβῶς τὰ χρήματα γιὰ τὸ ταξίδι σου, καὶ τὴν τελευταία στιγμὴ κάποιος ἀδελφός σου, ποὺ εἶναι ἀκόμα ὀπορτουνιστικὰ ἀραχτὸς στὸ κρεβάτι, νὰ σοῦ ἀνεβάζει τὸ ποσὸ στὸ διπλάσιο! Οἱ μέθες καὶ τὰ γητέματα μπορεῖ νὰ προέρχονται ἀπ᾽ τὸ ὅτι οἱ ἀνησυχίες καὶ οἱ δισταγμοὶ εἶναι πιὸ ἀγωνιώδεις, ὅταν ἀκριβῶς συμβαίνει ν᾽ ἀγνοεῖς τὰ πάντα. Μὰ δὲν εἶχα κάποια ἐρωτικὴ περιπέτεια ἐγὼ στὴ Νάντη; ὅποιος λέει «ἔρωτας» λέει πιστόλι, κι ἐγὼ πιστόλι πιὰ δὲν ἔχω. Οἱ δύο μεγαλύτερες ἐκπλήξεις, λοιπόν, σὲ τοῦτο τὸ ταξίδι ἦσαν, ἕνα, τὸ ὅτι κάποιος τσαγκάρης μὲ ἀναγνώρισε ἀπὸ τὴν ὁμοιότητά μου μὲ κάποιον γηραιὸ συγγενή του καί, δύο, τὸ ὅτι ἄκουσα νὰ μοῦ πλέκει τὸ ἐγκώμιο τὸ ἐν λόγῳ πρόσωπο, ἡ ζωὴ τοῦ ὁποίου στὰ μάτια τὰ δικά μου ἦταν ἐντελῶς κενὴ περιεχομένου. Οἱ νέοι ἄνθρωποι τὰ παίρνουν ὅλα πολὺ στὰ σοβαρά, ἂν καὶ δὲν ξέρουν πῶς νὰ μεταδίδουν τὴ σοβαρὴ πλευρά ἀπὸ ὅ,τι παίρνουν. Καὶ τὸ ὁποῖο, ὄντως, τὸ στουμπώνουν μόνο μὲ δυσανάλογα μεταξύ τους συναισθήματα.
Μετάφραση: Γιῶργος Κεντρωτής.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου