JORGE BOCCANERA
ΑΥΤΗ
Έρχεται σιγά-σιγά
μπαίνει
σκοντάφτει στο βήχα μου,
με αυτή μου τη συνήθεια ν’ αφήνω το λαιμό μου
όπου λάχει.
Έρχεται σιγά-σιγά
τακτοποιεί τις σιωπές μου,
ξεδένει τις απαραίτητες λέξεις
παίρνει την αλληλογραφία των ματιών μου.
Έρχεται σιγά-σιγά
ν’ απλώσει της τρυφερότητας της το τραπεζομάντιλο.
Έρχεται σιγά-σιγά
Και μόλις που ανασαίνει μην με ξυπνήσει.
Ανοίγει πέρασμα ανάμεσα σε ποτήρια που έπεσαν τη μέρα,
πορτρέτα γυναικών,
νύχτες με καβγάδες και νύχτες με σαματά.
Έρχεται σιγά-σιγά
μπαίνει,
γονατίζει στης ψυχής μου την άκρη
να ενώσει τα κομμάτια του γέλιου μου.
Έπειτα πετάει σαν το δείλι γαλάζια.
Μετάφραση: Γιώργος Κεντρωτής.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου