ΚΑΤΑΣΤΑΣΕΙΣ

 

PABLO NERUDA

 

ΚΑΤΑΣΤΑΣΕΙΣ

 

Μὲ τόσες θλιβερὲς ἀρνήσεις

εἶπα ἀντίο στοὺς καθρέφτες

καὶ παραιτήθηκα ἀπ᾽ τὸ ἐπάγγελμά μου:

καλύτερα τυφλὸς σὲ μιὰ γωνιά

νὰ τραγουδάω γιὰ τὸν κόσμο ὅλο

χωρὶς νὰ βλέπω κανέναν, ἀφοῦ ὅλοι

σ᾽ ἐμένα μοιάζανε λιγάκι.

 

Στὸ μεταξὺ ὅμως γύρευα νὰ δῶ

πῶς φαίνομαι ἀπὸ πίσω

ὄντας δίχως μάτια καὶ εὑρισκόμενος

σὲ συνθῆκες σκοτεινὲς τελείως.

Μία δὲν ἔβγαλα μὲ τὸ τραγούδι —

σὰν ἄλλος καὶ ἐγὼ τυφλὸς τῆς πλέμπας:

ὅσο πικρότερος ὁ δρόμος, τόσο

γλυκύτερος φαινόμουνα στὸν ἑαυτό μου.

 

Καταδικασμένος νὰ μὲ ἀγαπάω τόσο

κατάντησα ἐξωτερικὰ ὑποκριτής,

κι ἔκρυβα τὴ μύχια ἀγάπη

ποὺ τὰ ἐλαττώματά μου προξενοῦσαν.

Συνέχισα ἔτσι νά ᾽μαι εὐτυχὴς

χωρὶς ποτὲ κανεὶς νὰ μάθει

τὴν ἀνεξιχνίαστη ἀρρώστια μου:

τὸ τί ὑπέφερα ἀγαπώντας με, χωρὶς

οὔτε μιὰ φορὰ νὰ μοῦ δείξω ἀνταπόκριση.

 

Μετάφραση: Γιῶργος Κεντρωτής.