DAISY ZAMORA
ΤΟΥ ΣΩΜΑΤΟΣ ΕΟΡΤΑΣΜΟΣ
Το σώμα μου τούτο λατρεύω που τη ζωή έχει ζήσει,
το σαν αμφορέα περίγραμμά του, τη νερένια του απαλότητα,
τον κοχλασμό της κόμης που στεφανώνει το κρανίο μου,
την κρυστάλλινη κούπα του προσώπου, τη λεπτή του βάση έτσι
όπως υψώνεται υπέροχη από τους ώμους και τις κλείδες.
Λατρεύω την πλάτη μου τη διάστικτη με αστέρια σβησμένα,
τους ημιδιάφανους λόφους μου, σιντριβάνια του στήθους
που την πρώτη-πρώτη χορηγούν τροφή στο είδος.
Στέρνο προτεταμένο, μέση ευκίνητη,
αγγείο γεμάτο και ζεστό της κοιλιάς μου.
Τη σεληνιακή καμπύλη των γοφών μου λατρεύω
όπως την έχουν εγκυμοσύνες διάφορες τανύσει,
την απέραντη των γλουτών μου στρογγυλάδα,
τις κνήμες και τα πόδια μου, του ναού θεμέλιο και στήριγμα.
Λατρεύω τη χούφτα τα σκούρα πέταλα, το απόκρυφο δέρας
που το μυστηριώδες κατώφλι φρουρεί του παράδεισου,
το υγρό κοίλωμα όπου κυλάει το αίμα
και το νερό ζωντανό αναβλύζει.
Αυτό το πονεμένο μου κορμί που αρρωσταίνει,
που πυορροεί, που βήχει, που ιδρώνει,
που εκκρίνει χυμούς και κόπρανα και σάλια,
και κουράζεται, και μαραίνεται, και εξαντλείται.
Σώμα ζωντανό, κρίκος που εγγυάται
την ατέλειωτη αλυσίδα των διαδοχικών σωμάτων.
Λατρεύω αυτό το σώμα που φτιάχτηκε με τον αγνότερο πηλό
και είναι σπόρος, ρίζα, χυμός, άνθος και καρπός.
Μετάφραση: Γιώργος Κεντρωτής.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου