Ο ΝΟΣΤΟΣ

GEORG TRAKL

Ο ΝΟΣΤΟΣ

(2^ο σχεδίασμα)

Το ρίγος χρόνων ζοφερών,

πόνος κι ελπίδα

κυκλώπειους λίθους συντηρεί,

όρη χωρίς ανθρώπους,

χρυσό του φθινοπώρου χνώτο,

σύννεφο εσπερινό –

κάτι αγνό, καθάριο κάτι!

Από γαλάζια μάτια μέσα

παιδική ηλικία θωρεί κρυστάλλινη·

κάτω από πεύκα σκοτεινά

αγάπη, ελπίδα, κι έτσι

από βλέφαρα πύρινα δροσιά

σταλάζει στις ναρκωμένες χλόες πάνω –

συνέχεια, ακαταπαύστως!

Ω! εκεί και το χρυσό γεφύρι

να καταρρέει, να συντρίβεται

στο χιόνι της αβύσσου!

Ρίγος γαλάζιο: το χνώτο

της νυχτερινής κοιλάδας,

πίστη, ελπίδα!

Και χαίρε κοιμητήριο εσύ –

απόμερο και μόνο!

Μετάφραση: Γιώργος Κεντρωτής.