GEORG TRAKL
ΤΩΝ
ΑΛΠΕΩΝ ΑΝΕΜΟΣ ΝΟΤΙΟΣ
Θρήνος
τυφλός στον άνεμο, ημέρες του χειμώνα με φεγγάρι,
παιδική
ηλικία, κι απόσιγα αντηχούν τα βήματα στον μαύρο
φράχτη
με τ’ αγκάθια,
μακρόσυρτες
εσπερινές κωδωνοκρουσίες.
Απόσιγη
κατέρχεται και η άσπρη νύχτα.
Σε
πορφυρά όνειρα μεταμορφώνει πόνους και μάστιγες
της
πέτρινης ζωής,
ποτέ
μην βγει πάλι το κεντρί τ’ ακάνθινο απ’ το σώμα
που
σαπίζει.
Βαθιά
στον λήθαργο πεσμένη η δειλή ψυχή αναστενάζει.
Βαθύς
ο άνεμος σε τσακισμένα δέντρα,
κι
όλο τρεκλίζει με θρήνους η μορφή
της
μάνας μες στο μόνο κι έρημο δάσος
του
αμίλητου ετούτου πένθους· νύχτες
γεμάτες
δάκρυα, αγγέλους πύρινους.
Σκελετός
παιδιών κατασυντρίβεται με όλα τα’ ασήμια του
σε
τοίχο γυμνωμένο επάνω.
Μετάφραση: Γιώργος Κεντρωτής.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου