ΚΑΛΟΚΑΙΡΙ

GEORG TRAKL

ΚΑΛΟΚΑΙΡΙ

Το βράδυ σωπαίνει ο θρήνος

του κούκου στο δάσος.

Κι όλο πιο κάτω γέρνουνε τα στάχυα,

η παπαρούνα η κόκκινη.

Καταιγίδα σάμπως νά ’ρχεται ολόμαυρη

από πάνω από τον λόφο.

Το παμπάλαιο του γρύλου τραγούδι

πεθαίνει τώρα στο χωράφι.

Δεν σαλεύει άλλο της καστανιάς

το φύλλωμα.

Το φόρεμά σου

στης σκάλας τις στροφές θροΐζει.

Γαλήνιο φέγγει το κερί

στο άραχλο δωμάτιο·

χέρι έπιασε τό ’σβησε

ασημένιο.

Νύχτα άναστρη, με νηνεμία.

Μετάφραση: Γιώργος Κεντρωτής.