Η ΝΥΧΤΑ

GEORG TRAKL

Η ΝΥΧΤΑ

Εσένα τραγουδάω εγώ χάσμα άγριο,

εσάς στη νύχτια καταιγίδα μέσα

πυργωμένα όρη·

εσάς πύργοι φαιόγκριζοι

που αδειάζετε μουσούδια της κόλασης, μουτσούνες,

ζώα, κτήνη, θηρία πύρινα,

φτέρες τραχιές, ελάτια,

άνθη κρυστάλλινα.

Μαρτύριο ατελείωτο

να κυνηγάς Θεό,

μειλίχιο πνεύμα,

στον καταρράχτη αναστενάζοντας,

στα πευκόδεντρα όπως κυματίζουν.

Χρυσά των λαών φουντώνουν

τα πυρά ολόγυρα.

Σε κάτι μαυρωπούς γκρεμούς

μεθυσμένη με θάνατο χιμάει

η νύφη του ανέμου πυρέσσουσα,

η άλμη η γαλάζια

του παγετώνα,

ενώ με βία η καμπάνα

βουίζει στην κοιλάδα:

φλόγες, βρισιές, αναθέματα

και τα ζοφερά

της ηδονής παιχνίδια·

προς τα ουράνια εφορμά

κεφάλι πετρωμένο.

Μετάφραση: Γιώργος Κεντρωτής.