ΤΩΝ ΘΝΗΤΩΝ ΟΙ ΠΛΟΕΣ

ΓΙΩΡΓΟΣ ΚΕΝΤΡΩΤΗΣ

ΤΩΝ ΘΝΗΤΩΝ ΟΙ ΠΛΟΕΣ

(Ευριπίδης, «Τρωάδες», σττ. 101-121 και 145)

Κατάντια, τί κατάντια, συμφορές να κλαίω

και να θρηνώ, που σε άνασσα αληθώς δεν πάνε,…

απάδουν. Μακάρι ψέματα –είπα– νά ’ναι,

αλλά όχι, είναι αλήθεια, και με πόνο λέω

αυτό που ζω, που βλέπω: το Ίλιον, άστυ ωραίο,

πεθαίνει στην πυρά, και οι φλόγες θαν το φάνε.

Ποιοί καταχθόνιοι κυνηγοί με κυνηγάνε

να μ’ αφανίσουν; Μα εσύ. Εκάβη, τον μοιραίο

τοῦ μεταβαλλομένου δαίμονος ἀνέχου

χρησμό! Την πλώρη της ζωής σου μη γυρίσεις

στης τύχης σου το κύμα. Μείνε να σε βρέχου-

νε οι συμφορές δια βίου, για όσο ακόμα ζήσεις.

έξω απ’ τη ρότα των θεών, ω, μην κινείσαι,

και πάρ’ το απόφαση: ένα τίποτα – αυτό είσαι!

Γι’ αυτό, την άτη αχόρευτη άσ’ τη να ολολύζει:

στρατιώτης ή άνακτας – κανένας δεν κερδίζει.

Αφιερώνεται στην Έλλη Τρίπου και στον Ερρίκο Σκάσση.