ΤΑ ΔΕΙΝΟΤΑΤΑ ΒΑΡΗ

ΓΙΩΡΓΟΣ ΚΕΝΤΡΩΤΗΣ

ΤΑ ΔΕΙΝΟΤΑΤΑ ΒΑΡΗ

(Ευριπίδης, «Μήδεια», σττ. 219-221, 230-231 και 261)

Γυναίκες της Κορίνθου, μη γελιέστε, και μη

πιστέψετε ποτέ τα λόγια και τις φήμες.

Από τα σώψυχά μου σάς μιλώ με ρίμες,

κι εδώ που σας μιλάω ο νους και η γλώσσα τρέμει.

Το βλέμμα των ανθρώπων από μίσος γέμει

για τη δικαιοσύνη. Αόρατες οι λίμες

της αδικίας το τροχίζουνε, κι εκεί, μέσ’

από δεινώσεις, πάθη κλώθει σαν ανέμη

τρελή και αλλοπαρμένη. Οξύνονται οι ακμές του,

και φλόγες ξεπετιούνται από τους πίδακές του…

μα απ’ όλα τα έμψυχα όντα, που έχουν νου και γνώμη,

τὸ ἀθλιώτατον φυτόν (λέει ο ποιητής μας)

είμαστ’ εμείς, γυναίκες. Βάρη της δικής μας

σειράς θα κουβαλήσουν οι δικοί μου ώμοι.

Με μίσος ηθικό και με δικαιοσύνη

θα εκδικηθώ εγώ, η Μήδεια, για ό,τι μας βαρύνει.

Αφιερώνεται στη Γιούλη Ζήκα.