MIROSLAV HOLUB
ΩΔΗ
ΣΤΗ ΧΑΡΑ
Τότε
μόνο αγαπάς,
όταν
μάταια αγαπάς.
Άλλον
ραδιοανιχνευτή δοκίμασε,
όταν
σου βγουν και οι δέκα πρώτοι σκάρτοι,
κι
άλλα διακόσια αγόρασε κουνέλια,
όταν
τα πρώτα εκατό θα σού ’χουνε ψοφήσει:
μόνο
αυτό είναι επιστήμη.
Το
μυστικό να βρεις γυρεύεις.
Το
όνομά του είναι ένα – και μόνο ένα:
ξανά.
Στο
τέλος
το
σκυλί έχει στα σαγόνια του
το
είδωλό του μέσα στο νερό,
νέα
σελήνη οι άνθρωποι καρφώνουνε,
κι
εγώ σε αγαπάω.
Σαν
άλλες καρυάτιδες
τ’
ανυψωμένα χέρια μας
κρατούν
του χρόνου το γρανιτένιο βάρος,
και
νικημένοι όντας εμείς
θα
κερδίζουμε πάντοτε, πάντοτε.
Μετάφραση:
Γιώργος Κεντρωτής.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου