ΠΑΣΧΑΛÍΝΑ

 

ALEXIS NARANJO

 

ΠΑΣΧΑΛÍΝΑ

 

και γι’ άλλη μια φορά

ανάθεμά με αν ξεχάσω

το άγριο μάθημα μιας ηλίθιας χαράς:

ήταν τεράστια η βοτανοφυτεία για να κερδίσεις το στοίχημα

και ν’ ανοίξεις τα παράθυρα στη μυστική λαγνεία

και να παίξεις τον αυλό χωρίς να παίρνεις κατάκαρδα της Εδέμ τα κάγκελα·

έπρεπε να είχα ρευστοποιήσει τον ίσκιο μου σε αποστάγματα

ή τα πιο λαίμαργα νομίσματά μου στης κόλασης τον ήλιο ·

θα είχα κατευνάσει έτσι αυτόν τον επικερδή πόθο

αυτό το λουλούδι που ανάγγειλε τον  εωσφόρο

αυτόν τον ουρανό που μου ράντισε με το γαλάζιο του χρώμα τα ρούχα μου

αυτόν τον βρασμό των ονειρεμένων νυμφών

— το άγριο μάθημα της ηλίθιας χαράς μου

 

και άλλη μια φορά

ανάθεμά με αν ξεχάσω

τα μαστίγια τα δισκοπότηρα τ’ ανακατεμένα σύμβολα

τον αυλό που έπαιζε αυτός που έχασε το στοίχημα

αφήνοντάς με σ’ αυτή την τεράστια

βοτανοφυτεία αβοτάνιστο

 

 

Μετάφραση: Γιώργος Κεντρωτής.