ΜΥΣΤΙΚΗ ΦΛΟΓΑ

 

ALBERTO BAEZA FLORES

 

ΜΥΣΤΙΚΗ ΦΛΟΓΑ

 

Ρόδων σιωπή σού αρωμάτιζε την κόμη,

η σκιά της απουσίας κινούσε τους ροδώνες,

και φλογερό χαμόγελο έκαιγε την ψυχή.

Τα νησιά άλλαζαν τις νύχτες όνειρα,

ο έρωτας εδώριζε τα όνοματά του στα πράγματα.

Η λήθη έμοιαζε ελαφρώς μαθητεία θανάτου.

Απουσίες και πόλεις συνέχιζαν

να με ενώνουν με το όνειρο,

το κύμα γύριζε και μου ξανάλεγε όλο για τα παιδικά σου χρόνια,

ο χρόνος όμως είχε απότομα γκριζίσει

και το μόνο δυνατό ήταν ν’ ακούς μιαν αόρατη βροχή

στης καρδιάς την έσχατη στοά να πέφτει.

 

Μετάφραση: Γιώργος Κεντρωτής.