Ο ΑΣΤΕΡΟΠΟΙΟΣ

 

PABLO NERUDA

 

Ο ΑΣΤΕΡΟΠΟΙΟΣ

 

Βάζω ἀστέρια ὅπου λείπουν

ἐπάνω στὸ νυχτερινὸ στερέωμα,

καὶ δὴ μὲ τέτοιο τρόπο σταθερὸ

ποὺ πετώντας κάθε μὰ κάθε μέρα

ἔχω τὰ φτωχά μου δεῖ ἀγροτικὰ ἀστέρια

νὰ λύνουνε τῆς ὀμορφιᾶς τὴν ἁλυσίδα,

καὶ ὅσα ἀστέρια εἶχα φτιάξει ἐγὼ

καθόλου νὰ μὴ φαίνονται φτιαγμένα:

τὰ πάντα φαίνονταν ἐκεῖ καλύτερα,

στὸ λιθόστρωτο ἐπάνω στὸ ἐπουράνιο.

 

Ἔχω μάθει ἀπὸ πολὺ-πολὺ μικρὸς

νὰ κοιτάζω τὶς σπασμένες μποτίλιες,

νὰ κρύβω στὸ σκοτάδι, κάτω

στὸ ὑπόγειο τοῦ σχολείου μου,

τὰ γυάλινα ἐκεῖνα κομμάτια

μὲ τὴ βοήθεια τῶν ὁποίων ἀφοσιωνόμουν

στὶς διαστημικές μου ροπὲς καὶ ἐφέσεις.

 

Ἔχω μαζέψει ἕνα σωρὸ στραβόκαρφα,

ὅπως καὶ ἀλογοπέταλα άκατοίκητα,

καὶ τά ᾽χω βάλει ὅλα ἐκεῖ,

ταξινομημένα μὲ ἄκρα ὑπομονή·

μοῦ ἔδωσαν τόσα πονηρὰ ἐρεθίσματα,

μοῦ ἐδίδαξαν τὴν ἐνεργητικότητα,

μέχρι ποὺ κατάφερα ἐντέλει νὰ ξυπνήσω

τοὺς φωσφορισμοὺς τοῦ γυαλιοῦ

καὶ τῶν μετάλλων τὴ φρενίτιδα.

 

Συγκρινόμενος λόγῳ ἡλικίας

μὲ τοὺς πλέον ἐπιφανεῖς σοφοὺς

καὶ μάγος ὄντας ἐγὼ ὅσο κανένας ἄλλος,

βρέθηκα κάποια στιγμὴ νὰ κατέχω

τοὺς θησαυροὺς τοῦ ὑπεδάφους μου,

κι ἔχοντας ἐφοδιαστεῖ ἀμέτρητα

ἐργαλεῖα ἀπὸ διάφορες κληρονομιὲς

κατασκεύασα πρῶτα-πρῶτα μιὰ ριπὴ ἀνέμου

κι ἔπειτα ὀργάνωσα πυγολαμπίδων πτήσεις.

 

Ὁ κομήτης μοῦ κόστισε παραπάνω.

Ἀστέρι μὲ τὴν οὐρά του ζέουσα,

νιογάμπρι τ᾽ οὐρανοῦ,

ναυάγιο τοῦ διαστήματος,

στοιχεῖο φυσικὸ

γεμάτο φῶς καὶ πέπλα,

σὰν κινέζικο ἀσημόψαρο

προσκαλεσμένο στὸ Κολοσσαῖο

τοῦ Ἀλδεβαρὰν καὶ τοῦ Κρόνου,

δὲν ἦταν εὔκολο νὰ γίνει, νὰ φτιαχτεῖ,

ὥσπου σπρωγμένο ἀπὸ τὴ λάμψη του

περνώντας χιόνια καὶ γυαλιὰ

ἐβγῆκε ἀπὸ τὰ χέρια μου ἕν᾽ ἀστέρι

οὐραῖο, γαμήλιο καὶ ἀτμῶδες.

 

Μετὰ ἀπὸ ἔξοχες, λαμπρὲς ἀπόπειρες

ἀπελευθέρωσα ἕνα μετέωρο

δουλεμένο μὲ τὰ ὑπόλοιπα

τοῦ γενεθλίου μου ὑπόγειου.

Κάνοντας τοῦμπες ἐκύλησε

στὸ διάστημα τὸ μετέωρο τοῦτο

μὲ ὅλα του ποὺ εἶχε τὰ κρυφὰ καρφιὰ

ἀπὸ τὸ σιδηρουργεῖο τὸ δικό μου.

Ἀντήχησαν τὰ τσακισμένα ἀστέρια τότε

ἀπ᾽ τῶν δακτύλων μου τὴν κρούση,

ἀπὸ τὴν οὐράνια μου ἔκρηξη,

καὶ ἡ νύχτα ἀναρρίγησε σύγκορμη

καθὼς ὅρμησε καὶ τὴν ἔλουσε ἕνας καταρράχτης.

 

Ἔτσι διασκέδαζα ποὺ λέτε ἐγώ, κύριοι,

στῶν παιδικῶν μου χρόνων τὸ σχολεῖο.

 

Μετάφραση: Γιῶργος Κεντρωτής.