ΘΛΙΨΗ ΓΙΑ ΤΟΝ ΘΑΝΑΤΟ ΕΝΟΣ ΗΡΩΑ

 

PABLO NERUDA

 

ΘΛΙΨΗ ΓΙΑ ΤΟΝ ΘΑΝΑΤΟ ΕΝΟΣ ΗΡΩΑ

 

Ὅσοι ἐζήσαμε αὐτὴ τὴν ἱστορία,

αὐτὸν τὸν θάνατο καὶ τὴν ἀνάσταση

τῆς πένθιμης ἐλπίδας μας,

ὅσοι διαλέξαμε τὸν ἀγώνα

καὶ εἴδαμε τὶς σημαῖες νὰ πετᾶνε μπόι,

ἐμάθαμε ὅτι οἱ πιὸ σιωπηλοὶ ἀπ᾽ ὅλους

ἦσαν καὶ οἱ μοναδικοί μας ἥρωες

καὶ ὅτι ὕστερ᾽ ἀπ᾽ τὶς νίκες

πλάκωναν πάντοτε οἱ φωνακλάδες

μὲ τὸ στόμα τους γεμάτο ἔπαρση

καὶ μὲ ἄθλους μὲς στὰ σάλια.

 

Τὸ κεφάλι του ἐκούνησε ὁ λαὸς·

καὶ στὴ σιωπή του γύρισε πάλι ὁ ἥρωας.

Ἐπένθησε ὅμως ἡ σιωπὴ

καὶ πνιγήκαμε στὸ πένθος,

ὅταν πέθανε πάνω στὰ βουνὰ

ἡ ἔνδοξη φωτιὰ τοῦ Τσὲ Γκεβάρα.

 

Ὁ κομαντάντε τελείωσε —

σὲ κάποια τὸν ἐδολοφόνησαν χαράδρα.

 

Κανεὶς δὲν εἶπε αὐτὸ τὸ στόμα εἶναι δικό μου.

Κανεὶς δὲν θρήνησε ἀπ᾽ τὶς φυλὲς τῶν Ἰνδϊάνων.

Κανεὶς δὲν ἀνέβηκε στὰ καμπαναρειὰ ἐπάνω.

Κανεὶς δὲν σήκωσε τὰ ὅπλα,

καὶ εἰσπράξανε τὴν ἀμοιβὴ τῆς ἐπικήρυξης

αὐτοὶ ποὺ ᾽χε ρθεῖ ἐκεῖνος νὰ σώσει,

ὁ δολοφονημένος κομαντάντε.

 

Τί συμβαίνει —σκέφτονται ὅλοι οἱ μετανιωμένοι—

μ᾽ ὅλ᾽ αὐτὰ τὰ γεγονότα, τί;

 

Καὶ δὲν λέγεται ἡ ἀλήθεια·

μὲ χαρτιὰ κι ἄλλα χαρτιὰ σκεπάζεται

τούτη ἡ συμφορὰ ἡ μετάλλινη.

Πρόσφατα ἄνοιξε ἕνας δρόμος,

καὶ ὅταν ἔφτασε ἡ ἥττα,

ἦταν σὰν τσεκούρι πού ᾽πεσε

στῆς σιωπῆς τὴ στέρνα.

 

Στὴ μνησικακία της ξανάρθε ἡ Βολιβία,

στοὺς σκουριασμένους της γορίλες,

στὴν ἀθλιότητά της τὴν ἄκαμπτη,

καὶ σὰν στρίγκλοι περίτρομοι

οἱ ἐπονείδιστοι ἐπιλοχίες της,

τοῦ ἐγκλήματος οἱ στρατηγίσκοι

παράχωσαν μ᾽ ἐπιδεξιότητα

τὸ πτῶμα τοῦ ἀντάρτη

λὲς καὶ νεκρὸς ἀκόμα αὐτὸς τοὺς ἔκαιγε.

 

Κατάπινε ἡ σέλβα ἡ πικρὴ τὰ πάντα:

τὶς κινήσεις, τὰ μονοπάτια,

καὶ ὅπου πέρασαν τὰ πόδια

τῆς ἐξοντωμένης ἐθνοφρουρᾶς

σήμερα οἱ λιάνες συμβούλευαν

μιὰ πράσινη φωνή ὅλο ρίζες

καὶ τὸ ἄγριο ἐλάφι ξαναγύρισε στὰ φυλλώματα

δίχως οὔτε μιὰν ἐκπυρσοκρότηση.

 

 

Μετάφραση: Γιῶργος Κεντρωτής.