ΣΥΓΓΡΑΦΕΙΣ

 

PABLO NERUDA

 

ΣΥΓΓΡΑΦΕΙΣ

 

Ψάλλει ὁ Κορτάσαρ τὴν Ἐνάτη του

μὲ σκότος ἀργεντίνικο ἐπιβλητικὸ

στῶν ἐξορίστων μέσα τὸν ναὸ

καὶ δυσκολεύει τοὺς πολλοὺς

αὐτῆς τῆς γλώσσας ὁ καθρέφτης

ποὺ σεργιανάει κάθε μέρα ὅλη μέρα

ζαλωμένος γρήγορα φιλιὰ

νὰ ξεγλιστρᾶνε σὰν τὰ ψάρια

νὰ γίνουν λάμψεις δίχως τέλος, δίχως ταίρι

μέσα στὸν Κορτάσαρ τὸν ψαρὰ

ποὐ ᾽ναι ἡ ψαριά του ρίγη, πάντα ρίγη.

 

Ἀπ᾽ τὸ Περού, ποὺ ἡ ὄψη του φυλάει

σὰν ἁλμυρὲς οὐλὲς

τοὺς στίχους τοῦ Καίσαρα Βαγιέχο,

βγῆκε στὰ χρόνια τὰ δικά μου μου συγγραφέας

ποὺ ἄνθισε ἱστορώντας πράγματα καὶ πράγματα

τῆς τρικυμισμένης τούτης γῆς,

κι ἔτσι ἄκουσα κι ἐγὼ τὴ νέα φωνὴ

τοῦ Βάργας Γιόσα νὰ λέει θρηνώντας

τὶς ἐρωτικές του ἱστορίες

καί, χαμογελώντας, τὰ βάσανα

τῆς ἀκατοίκητης πατρίδας του.

 

(Χρονικογράφος εἶμαι ἐγὼ ἐκνευρισμένος

ποὺ δὲν ἀκούει τὴ σερενάτα

γιατὶ ἔχω νὰ λογαριστῶ

μὲ τὸν πράσινο αἰώνα καὶ μὲ τὶς πρασινίλες του,

μὲ τὸν νυχτερινὸ αἰώνα καὶ μὲ ὅλα τὰ ἐρέβη του,

μὲ τὸν αἰώνα τὸν χρωματιστό ποὺ ἔχει γιὰ χρῶμα του αἵματα).

 

(Ὅλα νὰ τὰ κουβαλήσω πρέπει

στοῦ βλέμματός μου τὴν ἀρένα

κι ἔπειτα νὰ δῶ ἀπὸ ποῦ πηδάει τὸ κουνέλι

καὶ ἀπὸ ποῦ βρυχῶνται τὰ λιοντάρια).

 

Μετάφραση: Γιῶργος Κεντρωτής.