CÉSAR MORO
ΜΕ ΒΛΕΜΜΑ ΧΑΜΕΝΟ
Δεν πρόκειται να παραιτηθώ ποτέ από την αυθάδη πολυτέλεια του μπερδέματος βοστρύχων σάμπως λεπτότατες ίνες που κρέμονται από σκοινιά και σπάθες και είναι
Τα τοπία του απέραντου σάλιου εξοπλισμένα με κανονάκια κονδυλοφόρων
Το βίαιο ηλιοτρόπιο του σάλιου
Η λέξη που δηλώνει το αντικείμενο που προτείνεται από το αντίθετό του
Το δέντρο ως μικροσκοπικό λαμπάκι
Η απώλεια ικανοτήτων και η απόκτηση άνοιας
Η αφασική γλώσσα και οι μεθυστικές προοπτικές της
Η λογοκλωνία το τικ η οργή το χασμουρητό το ατελείωτο
Τα στερεότυπα η εντελώς άχαρη επί ώρες σκέψη
Η συνώνυμη του ληθάργου χαύνωση
Η χαύνωση όλο κρυστάλλινες χάντρες
Η χαύνωση όλο ομίχλη όλο κρύσταλλο όλο κλαδιά όλο κοράλλια όλο βρόγχους και όλο φτερά
Η υποβρύχια και απαστράπτουσα χαύνωση που κυλάει μαργαριτάρια φωτιάς αδιαπέραστης από το γέλιο σαν το φτέρωμα της πάπιας μπροστά ακριβώς στα μάτια
Η χαύνωση που γέρνει αριστερά φλεγόμενη στα δεξιά των στύλων με ράκη και καπνούς στο κέντρο πίσω από μια κατακόρυφη σκάλα επάνω από μια τραμπάλα
Στόματα με δόντια από ζάχαρη και γλώσσες πετρελαίου που ενώ ξαναγεννιούνται και πεθαίνουν κρεμάνε στέφανα επάνω από στήθη πληθωρικά λουσμένα στο μέλι και σε όξινες και μεταβαλλόμενες συστάδες σιέλου
Η αστρική χαύνωση διάφανων κλεμμένων κοτόπουλων σκαλισμένων σε βράχια και στη γη σε γη στέρεη που μετράει τη γη πολύ μακριά απ’ τα μάτια
Η χαύνωση νεαρός παρίας λήθαργος σε ύψη τυχαία και καλότυχα
Η χαύνωση γυναίκες που κοιμούνται σε στρώματα από φλούδια καρπών στεφανωμένα με λεπτές γυμνές αλυσίδες
Η χαύνωση τα τρένα του εσπερινού που μαζεύει τα σκόρπια στα λιβάδια βλέμματα όταν πετάει το τρένο και η σιωπή αδυνατεί ν’ ακολουθήσει καν το τρένο που τρέμει
Η χαύνωση ως άλλος διαρρήκτης που γκρεμίζει πόρτες νοητικές που ξεχαρβαλώνει το βλέμμα του νερού και του βλέμματος που χάνεται στου ξερόξυλου τις σκιάσεις
Τριχωτοί τρίτωνες φρουρούν το πουκάμισο μιας γυναίκας που κοιμάται γυμνή στο δάσος και διασχίζει το λιβάδι που περιορίζεται από νοητικές διεργασίες όχι επαρκώς καθορισμένες και που έρχεται αντιμέτωπη με τα ερωτηματολόγια και τις απαντήσεις των άγριων πετρών που έχουν εξαπολυθεί λαμβάνοντας υπόψη το τελευταίο άλογο που πέθανε όταν γεννιόταν το χάραμα των εσωρρούχων της γιαγιάς μου και ο παππούς μου όλο εγρύλλιζε με τη φάτσα του γυρισμένη στον τοίχο
Η χαύνωση οι καρέκλες πετάνε να προϋπαντήσουν ένα άδειο βαρέλι καλυμμένο με κισσού φτωχή φυλλωσιά γειτόνισσα της ιπτάμενης σοφίτας που αναζητά τη δαντέλα και την αποχέτευση για τους κρίνους του πρώτου-πρώτου μούστου ενώ μια βίαιη γυναίκα ανασκουμπώνεται και δείχνει το εικόνισμα της Παναγίας Παρθένου να συνοδεύεται από χοίρους στεφανωμένους με στέμμα τριπλό και κάτι δίχρωμους φιόγκους
Το μεσονύχτι ξυρίζει τον αριστερό του ώμο πάνω απ’ τον δεξιό του ώμο μεγαλώνει το γρασίδι το δύσοσμο και πλούσιο σε συσσωματώσεις μικροσκοπικών οιωνοσκοπικών κριαριών και βιταμινών ζωγραφισμένων από δέντρα και δροσερά αλεξήλια με κρόσσια και μπικουτί
Οι μυοσωτίδες και λοιπά βαριά γεράνια φτύνουνε την αθλιότητά τους
Το μεγαλόπρεπο βόρειο λυκόφως της σχιζοφρενικής σκέψης
Η πολυσχιδέστερη παραληρηματική ερμηνεία της πραγματικότητας
Δεν πρόκειται να παραιτηθώ ποτέ από την αρχέγονη πολυτέλεια των ιλιγγιωδών πτώσεων όλων αυτών των πραγμάτων
Ω τρέλα ω τρέλα εσύ διαμαντένια
Μετάφραση: Γιώργος Κεντρωτής.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου