Η ΟΣΜΗ ΚΑΙ ΤΟ ΒΛΕΜΜΑ

 

CÉSAR MORO

 

Η ΟΣΜΗ ΚΑΙ ΤΟ ΒΛΕΜΜΑ

 

Η μοναχική λεπτή οσμή των μασχαλών σου

Συνωστισμός στεφάνων από ψάθα και φρεσκοκομμένο ​​σανό με δάχτυλα και ασφοδίλα και ​​δέρμα δροσερό και μακρινούς καλπασμούς ωσάν μαργαριτάρια

Η οσμή σου κόμη κάτω από το γαλάζιο νερό με ψάρια και με αστέρια θαλασσινά και ουράνια κάτω από της ματιάς σου το ανυπολόγιστο χιόνι

Το βλέμμα σου ολοθούριο φάλαινας πυριτόλιθου βροχής εφημερίδων υγρών αυτοκτονιών τα μάτια του βλέμματός σου πόδι ελαφοκέρατου

Σφουγγάρι δε ημερήσιο καθώς η θάλασσα ξεβράζει άρρωστες φάλαινες και όλες οι σκάλες αποδιώχνουν τους περαστικούς τους σαν πανουκλιασμένα θηρία που ενδιαιτώνται στου ταξιδιώτη τα όνειρα

Και σπινθηροβόλα χτυπήματα στους κροτάφους και το κύμα που σβήνει τις λάμψεις για ν’ αφήσει στην ταπετσαρία την αιώνια του βλέμματός σου απορία που είναι πράγμα νεκρό, το σαπισμένο σαν άνθος βλέμμα σου

 

Μετάφραση: Γιώργος Κεντρωτής.