MIGUEL ARTECHE
ΑΕΝΑΗ ΝΥΧΤΑ
Ξαπόστασε, νύχτα, στα στήθη μας: και ας μπούμε κατόπιν εμείς
στο αστραφτερό σου σκοτάδι.
Νύχτα των εραστών που βρίσκονται θαμμένοι,
νύχτα του φιδιού που μας παραμονεύει πάντα.
Άγρυπνη και επίσημη
ξαπόστασε να τραγουδήσεις στα στήθη μας. Ακούμπα
το κεφάλι σου στους μηρούς του μόνου κι έρημου:
κάν’ τον να λάμψει, κάνε τη φλόγα του ν’ ανάψει στη στιγμή,
κάνε τη φωτιά του να ανεβεί στην έναστρη κόμη σου.
Πάνω από τις φλόγες της ερημωμένης μας ζωής,
έλα εσύ, η μεγάλη περιπλανώμενη, έλα και ακούμπησε πάνω μας.
Μετάφραση: Γιώργος Κεντρωτής.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου