BLANCA VARELA
ΜΕΣΗΜΕΡΙ
Τα πάντα έχουν ετοιμαστεί για τη θυσία.
Στον πλίνθινο βωμό μουγκανίζει το μοσχάρι.
Δάκρυ σκληρό και κόκκινο,
χαλαζίας πύρινος,
σιωπή και δυνατή οσμή από ηλιοτρόπια,
από αλέκτορες στεφανωμένους.
Ούτε φύλλο δεν θα πέσει,
το είδος πέφτει απλώς,
όπως πέφτει και ο καρπός δηλητηριασμένος από τον αέρα.
Δεν υπάρχει κέντρο,
είναι άνθη τρομερά
όλα τούτα τα πρόσωπα τα καρφωμένα στην πέτρα,
άστρα ανάκατα, άβουλα.
Ούτε μία ώρα γαλήνης σε τούτη την απέραντη μέρα.
Τη μερίδα του το στυγνότατο φως καταβροχθίζει.
Η θάλασσα είναι πολύ μακριά και μόνη,
η γη είναι βρόμικη και αχανής.
Μετάφραση: Γιώργος Κεντρωτής.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου