CARLOS GERMÁN BELLI
ΤΑ ΣΥΝΝΕΦΑ
Πολύ τ’ αγαπάω τα σύννεφα γιατί δουλεύουν
και κάνουν τόσες ελεημοσύνες στον αποκάτω κόσμο –
την υπέρτατη μοναξιά στους κόλπους του
τη μηχανεύονται μόνο επιχειρήσεις μειλίχιες!
Δίπλα στα σύννεφα, λοιπόν, ποτέ δεν τρέχει
του βροντερού περάσματος το μάταιο ποτάμι,
που μετατρέπει τις ευχάριστες περιοχές
σε πανδαιμόνιο των αισθήσεων και όλου του κόσμου·
όσα είναι πλούσια δεν συνθηκολογούν πια
με τα μουντά γιατί φεύγουνε
να παν σε μέρη που κατοικούν οι κεραυνοί·
και μένουν άδεια, για πολύ λίγο όμως,
όντας έξω πια από τα ήρεμα άλση,
όντας μέσα όμως πια στ’ αφτιά αλλά και στο μυαλό.
Μετάφραση: Γιώργος Κεντρωτής.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου