ALÍ CHUMACERO
Ο ΤΡΟΧΙΑΚΟΣ ΚΥΚΛΟΣ ΤΟΥ ΧΟΡΟΥ
Τους αέρηδες κινεί, γίνεται φωτιά
και η πραότητά της ακόμα: το ψύχος
πάει στην έκπληξη, το θάμβος τώρα
στη μουσική έχει πλέον φτάσει. Κανείς
δεν ανασαίνει, κανείς δεν σκέφτεται
και μόνο των βλεμμάτων ο κυματισμός
σαν κόμη λάμπει ξέπλεκη, απλωμένη.
Στη σάλα κλαίει με λυγμούς το μάρμαρο
την ανακτημένη του την τάξη, θρηνεί
ο σταχτοπόταμος κι έτσι καλύπτονται
και πρόσωπα και ενδύματα και υγρασία.
Σώμα που είναι γεγονός ή κορυφή
εν κινήσει – το επιτάφιό του βασιλεύει
στο ημίφως και αφήνει να πέσουν
καταρρεύσεις, κύματα που δεν ζαλίζουν.
Νεκρές από ονείδη λαγοκοιμούνται
οι οικογένειες στο διάστημα, θλιμμένες
σαν τον φυλακισμένο τζογαδόρο,
ενώ η εκπορνευμένη γυναίκα αναπολεί
το μέγα έλεος του ξένου σεντονιού.
Κάτω από το φως η χορεύτρια
την εξαφάνισή της ονειρεύεται.
Μετάφραση: Γιώργος Κεντρωτής.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου