CÉSAR DÁVILA ANDRADE
ΣΕ ΠΟΙΟΝ ΤΟΠΟ
Να μου πεις θέλω· οπωσδήποτε πρέπει
να μου πεις,
να μου δείξεις. Κι εγώ θ’ ακολουθήσω το δάχτυλό σου, ή
την πέτρα που θα πετάξεις
κάνοντας ν’ αστράψει του αγκώνα σου η γωνία.
Εκεί, πίσω από τα καμίνια που καίνε τον ασβέστη,
ή και πιο πέρα ακόμα,
πίσω από τους λάκκους όπου
θημωνιάζονται του Ουρανού οι αλχημικές κορόνες
και ο αέρας σκούζει σαν πιπερόριζα
πρέπει να βρίσκεται Εκείνο.
Πρέπει να μου δείξεις τον τόπο
πριν ακόμα πήξει τούτ’ η μέρα.
Κι Εκείνο πρέπει να έχει την ηχώ
τυλιγμένη στον εαυτό της,
σαν κουκούτσι σε ροδάκινο.
Πρέπει να μου δείξεις, εσύ,
που αναπαύεσαι πιο πέρα από την Πίστη
και από τα Μαθηματικά.
Θα μπορέσω κι εγώ να το παρακολουθήσω μες στο βουητό που περνάει
και σταματάει
ξαφνικά κι απότομα
στου χαρτιού μέσα τ’ αφτί;
Μπορεί και να βρίσκεται σ’ εκείνο το κατασκότεινο μέρος
κάτω απ’ τα κρεβάτια
όπου συρρέουν
όλα τα παπούτσια τούτου του κόσμου;
Μετάφραση: Γιώργος Κεντρωτής.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου