ΟΜΟΡΦΗ ΣΚΟΤΕΙΝΙΑ

 

GONZALO ROJAS

 

ΟΜΟΡΦΗ ΣΚΟΤΕΙΝΙΑ

 

Χτες βράδυ σε άγγιξα και σ’ ένιωσα

χωρίς το χέρι μου να πάει πιο πέρα από το χέρι μου,

χωρίς να φύγει το σώμα μου, ούτε και η ακοή μου:

με κάποιον τρόπο σχεδόν ανθρώπινο

σ’ ένιωσα, βαθιά σ’ αισθάνθηκα.

 

Σφύζουσα

–σαν αίμα ή σαν σύννεφο, δεν ξέρω–

περιπλανώμενη

μες στο σπίτι μου, ακροπατώντας, σκοτεινιά που ανεβαίνει,

σκοτεινιά που κατεβαίνει, έτρεχες και σπιθοβολούσες.

 

Έτρεχες στο ξύλινο σπίτι μου

άνοιξες τα παράθυρά του

και σ’ ένιωσα να πάλλεις όλη τη νύχτα,

κόρη βουβή των αβύσσων,

πολεμίστρια, τόσο τρομερή και τόσο όμορφη,

που οτιδήποτε υπάρχει,

για μένα, δίχως τη δική σου φλόγα, καν δεν θα υπήρχε.

 

Μετάφραση: Γιώργος Κεντρωτής.