BLANCA VARELA
ΤΟΥΤΟ ΤΟ ΠΡΩΙ ΕΙΜΑΙ ΑΛΛΗ
τούτο το πρωί είμαι άλλη
όλη νύχτα
μού ’δινε ο άνεμος φτερά
να πέσω
εκείνη η δίχως ίσκιο
η θανή
σαν μάνα κακιά
μ’ ακούμπησε από κάτω από τα μάτια μου
διχασμένη τότε
κατρακυλώντας
από τό ’να σκοτάδι στο άλλο
επέστρεψα πριν από λίγο μόλις
στο φως αυτής της αράδας
στην πλήρη άβυσσο
καθώς ανοίγει
και κλείνει
η αράδα
χωρίς μουσική
φωνάζοντας όμως
δίχως φωνή
φωνάζοντας όμως
δίχως λόγια
κλαίγοντας
Μετάφραση: Γιώργος Κεντρωτής.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου