EFRAÍN HUERTA
ΑΠΟΛΥΤΟΣ ΕΡΩΤΑΣ
Είσαι σαν άπεφθο πρωινό που σφύζει από μελαχρινά φιλιά
απ’ όταν έπιασαν τα φτερά της αυγής
να βάζουνε στον ουρανό μονογραφές. Σαν ευθεία
πτώση και τέλεια χαραυγή.
Απέραντη αγαπημένη
σαν βιολέτα αμιγούς κοβαλτίου
και λόγος καθαρός του πόθου.
Σταξιά γλυκάνισου στο μούχρωμα
και σε αγαπώ τρέφοντας εκείνη την ελπίδα του αυτόχειρα ποιητή
που λικνιζότανε στη θάλασσα
με την πιο μεγάλη ρομαντική νωθρότητα.
Σε κοιτάζω έτσι
πώς θα σε κοίταζαν και οι βιολέτες ένα πρωί
πνιγμένο στων αναμνήσεων τη δρόσο.
Είναι η πρώτη φορά που κυλάει στις φλέβες μου
χρυσός απόλυτος έρωτας.
Το πιστεύω: έτσι σε αγαπώ εγώ
και μια πλατινένια περηφάνια διατρέχει το κορμί μου.
Μετάφραση: Γιώργος Κεντρωτής.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου