ΓΙΑ ΤΟΝ ΘΑΝΟ ΜΙΚΡΟΥΤΣΙΚΟ, ΠΟΥ ΕΦΥΓΕ ΧΤΕΣ

ΓΙΑ ΤΟΝ ΘΑΝΟ ΜΙΚΡΟΥΤΣΙΚΟ, ΠΟΥ ΕΦΥΓΕ ΧΤΕΣ

Ήταν Δεκέμβρης του 1975, παραμονές Χριστουγέννων. Μαθητής της ΣΤ΄ Γυμνασίου. Σάββατο, νωρίς το απόγευμα, βρισκόμουν στην Κόρινθο. Θα πήγαινα στο Λουτράκι να βρω έναν οικογενειακό γνωστό, και μετά από δύο ώρες θα επέστρεφα στην Κόρινθο, να πάρω το διερχόμενο στις 20.30 λεωφορείο από την Αθήνα για τη Νεμέα. Κοντά στον σταθμό του ΚΤΕΛ ήταν ένα δισκάδικο. Είχα καιρό, γι' αυτό και πετάχτηκα μέχρι εκεί. Με το που μπήκα, άκουσα να παίζει κάτι που δεν είχα ξανακούσει. "Τί είναι αυτό;" ρώτησα."Τα Πολιτικά τραγούδια του Θάνου Μικρούτσικου. Μόλις κυκλοφόρησαν", μου είπε ο ιδιοκτήτης του μαγαζιού. Χρήματα επάνω μου είχα ίσα-ίσα για τα εισιτήρια της επιστροφής και για δυο σουβλάκια. Πού να μού φτάσουν να αγοράσω δίσκο 33 στροφών;! Το κατάλαβε ο άνθρωπος. "Θες να σου γράψω το δίσκο σε μια κασέτα;" μου είπε. Το "ναι" είχε βγει απ' το στόμα μου, προτού εκείνος τελειώσει την πρότασή του. Μετά τον ρώτησα πόσο θα μου κόστιζε. Μ' έκοψε, με ζύγισε. "Θα σ' τη χαρίσω την κασέτα", μου είπε. Τον ευχαρίστησα και του εξήγησα ότι θα γύριζα πίσω κατά τις 19.45΄. Μου είπε να μη με απασχολεί. Όντως την είχε την κασέτα έτοιμη. Του έδωσα σε μια λαδόκολλα τυλιγμένους δύο γύρους με πίτα. Τρελάθηκε από το είδος της ανταλλαγής ο άνθρωπος, αλλά, ευγενέστατος όπως ήταν, τα πήρ τα σουβλάκια. Το βράδυ αργά, στη Νεμέα, άκουσα τρεις φορές την κασέτα. 45άρα TDK. Στη μια της πλευρά τα τραγούδια του Μπήρμαν, στην άλλη του Χικμέτ. Μερακλής ο άνθρωπος! Την έχω ακόμα αυτή την κασέτα - χιλιοπαιγμένη.

Το τραγούδι που παιζόταν την ώρα που είχα μπει στο δισκάδικο, ήταν η"Μπαλάντα για τους ασφαλίτες". Το πρώτο τραγούδι του Μικρούτσικου που άκουσα. Και το αγαπώ πολύ, πιο πολύ απ' όλα του.